Czas ma swoje wszystko
[nie wszystko da się odwrócić]

zestaw fotografii
Wrocław 2020

Na pytanie „dlaczego anioł napadł na człowieka”, odpowiadam „gdzie są moje dzieci”. Wykorzenienie łączę z niemożnością odcięcia się od przeszłości. „Zgniłość” zestawiam z „odmową zwiastowania”. Bandażuję nóż za Josephem Beysem i odmawiam Marii Magdalenie dotknięcia Chrystusa. Rozdzieram szaty, zamykając horyzont zdarzeń. Jest w tym poszukiwaniu trochę dokumentu i fantazji, panuje antropocentryzm oraz grzech niestałości, La Scostanza (za Giottem di Bondone). Ponoć są takie rzeczy, które nie mijają: punctum Rolanda Barthes’a, tuché zapożyczone od Arystotelesa przez Jacquesa Lacana, „wstręt” Julii Kristevej, „Realne” Hala Fostera, wydarzenia traumatyczne opisywane przez Jill Benett jako będące „poza czasem” – tego typu zjawiska budzą niepokój lub rodzą nadzieję, że przeżycie jest zawsze w potencji.